بی همتا

بی همتا

ای به داد من رسیده تو روزای خود شکستن

ای جداغ مهربونی تو شبهای وحشت من

ای تبلور حیقت در لحظه های خود شکستن

تو منو از شب گرفتی تو منو دادی به خورشید

اگه باشی یا نباسشی واسه من یه تکیه گاهی

واسه من که خیلی غریبم تو رفیق جون پناهی

ناجی عاطفه ای من شعرم از تو جون گرفته

رگ خشک بودن من از تو خون گرفته

اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم

قدر اون لحظه نداره که منو دادی نشونم

اگه باشی یا نباسشی واسه من یه تکیه گاهی

میون این همه دشمن تو رفیق جون پناهی

نوشته شده در سه شنبه 17 آبان 1390برچسب:شعر عاشقانه,بی همتا,علی مرادی,علی بی همتا,ناجی بی همتا,ناجی من,جدید,
ساعت 11:8 توسط علی مرادی | نظر بدهيد |


من یه سطرم

نه مریدم نه مرادم

نه گناه شب هرز و شب تارم

نه شرابم، نه شر و شور جوانی

من نه بازیچه آن بلهوسانم

من یه سطرم

سطری از متن زمینم

که به جوهر شدم آلوده دنیا

به خرابات شدم شهره و در میکده مستانه وتنها

من نچیدم ز هوس سیب، از باغ تمنّا

من نیالوده ام این عرصه و این دامن صد چین شبانگاه

من دامادم که به عروس  طبیعت شده مدیون

من خطایم!

که به خطِّ لبِ آن عشوه هر جایی بی نام شدم واله وشیدا

من گناهم؟ !

گُنهی از سر تقصیر دگرها!!

نوشته شده در یک شنبه 8 آبان 1390برچسب:شعر عاشقانه,بی همتا,علی بی همتا,لوتی,
ساعت 20:57 توسط علی مرادی | نظر بدهيد |

اونی که میخاستی تو غبارا گم شد

        مرغی شد و بشت حصارا گم شد

                اسم تو رو رو بال مرغا نوشت

 رو کنده ی سبز درختا نوشت

یه روز که بارون میومد بهش گفت

        یه روز دیگه رو موج دریا نوشت

                دریا با موجاش اونو از خودش روند

                         مرغ هوا گم  شد و اونو  گریوند

                                باد اومد تو جنگل ها قدم زد

                                        اسم تو رو از همه جا قلم زد

            ببین جدایی چه به روزش اوورد

چه سرنوشتی که براش رقم زد


 

نوشته شده در چهار شنبه 27 مهر 1390برچسب:شعر عاشقانه,بی همتا,
ساعت 9:52 توسط علی مرادی | نظر بدهيد |


از ته ِ جادّه اومدم، پاي پياده اومدم
براي دزديدن ِتو، ساده ي ساده اومدم!
عاشقت ُ آواره کن! فقط بهم اشاره کن!
غم ِ دل ديوونه ي اسير ِ ما رُ چاره کن!

بيا تا شهر ِ دل ِ من، قفط خودم ُ خودت!
بگو غريبه ها برن، فقط خودم ُخودت!
کسي سراغمون نياد، فقط خودم ُ خودت!
هيشکي جُدايي ر ُ نخواد، فقط خودم ُ خودت!

يه سر به خواب ِ من بزن! فقط تويي تو فکر ِ من!
بگو برام! بگو برام، چه رنگي ِ عاشق شدن؟
بگو ستاره نباشه، که برق ِ چشمات ُ دارم!
براي سر رسيدنت، ثانيه ها ر ُ مي شمارم!

بيا بريم يه جاي دور، فقط خودم ُ خودت!
يه جاي پَرت ِ سوت ُ کور، فقط خودم ُ خودت!
روي زمين ُ آسمون، فقط خودم ُ خودت!
هيشکي نباشه بينمون، فقط خودم ُ خودت!?

نوشته شده در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:شعر عاشقانه,
ساعت 16:52 توسط علی مرادی | نظر بدهيد |
Design By : Mihantheme